Produkcja mąki stanowiła ważny dział gospodarki państwa krzyżackiego.

W zależności od warunków terenowych mąkę wytwarzano w wiatrakach, młynach wodnych, zwierzęcych lub łodnych (pływających, na łodziach). Największym był, zachowany do dziś, Wielki Młyn w Gdańsku (1350). Posadowiony nad kanałem Raduni, napędzany był 18 kołami o średn. 5 m zdolny był ze-mleć 1 tonę ziarna na dobę. Mieścił on jednocześnie wielką piekarnię, gdzie wypiekano chleb dla okolicznej ludności. Pracował do 1945 r. Jest to największa tego typu budowla w Europie i mierzy 26 m wys. i 41 m dług. Młyny wodne nad specjalnie do tego celu przekopanymi kanałami, Zakon zbudował w szeregu miast pruskich (Malbork, Tczew, Dzierzgoń, Węgorzewo, Lębork, Działdowo, Ryn, Starogard Gdański).

Wzorem stołecznego Malborka budowano młyny także w obrębie zamków komturskich (na przedzamczach). Tak było m.in. w Toruniu (1428), Ostródzie (1438), Brodnicy (1442-46). W latach 1447-48 na potrzeby zamku toruńskiego pracowały co najmniej cztery młyny, z tego dwa znajdujące się na Przedzamczu. wiatrak w Lichnowach (1480)

Pierwsze wzmianki o młynach na terenie komturstwa malborskiego pojawiają się w kontraktach lokacyjnym dla kilku wsi – Mirowo (1318), Marynowy (1321), Żelichowo (1328). W 1347 r. powstał młyn w Grabinach-Zameczku. W końcu XIV w. młyny wietrzne znajdowały się w Mikoszewie i Drewnicy. W pocz. XV w. wspomniani są młynarze w Palczewie, Kończewicach, Widowie Żuławskim, Szawałdzie, Dąbrowie, Bronowie i Pręgowie. Krzyżacki rejestr podatkowy dla Żuław Gdańskich z 1410 r. wzmiankuje wiatraki w Steblewie, Cedrach Wielkich, Koźlinach i Leszkowach. Wymienione w tym dokumencie młyny w Kieżmarku i Wocławach były zapewne także wiatrakami. Budowa młynów wodnych na Żuławach nastręczała bowiem poważne problemy natury technicznej (kłopot z uzyskaniem szybkiego nurtu wody na płaskim terenie). Jedyny tego typu młyn znajdował się w Nowej Kościelnicy (1417). Na Starym Nogacie w Krasnołęce na Żuławce Fiszewskiej przycumowany był natomiast młyn łodny. Konne pracowały w Świerkach i w Laskach. Młyny wodne przeważały natomiast w położonym na pagórkowatym terenie sąsiednim wójtostwie sztumskim.

W XIV-XV w. na terenie komturstwa malborskiego zbudowano 13 młynów wodnych, 27 wiatraków, 6 młynów zwierzęcych i jeden łodny. Przy założeniu, że jeden wiatrak mielił zboże z dwu wsi, wynika, że w końcu XIV w. na Wielkich Żuławach znajdować się winny 23 wiatraki.